Voorbije activiteiten 2020

Het weer was ons gunstig gezind en dat liet zich meteen merken aan de opkomst. De parking bij Bruno stond alweer gevuld met een 45 ongeduldige vroemers. De grote groep werd in zes verdeeld en na de briefing vatte ze hun rit aan. Via kronkelende wegen en omleidingen arriveerden ze op hun eerste stop, het vroegere “ Paddocksplace' nu 'De Riffs'. Het was hoog tijd voor een babbel en een koffie. Na bijgetankt te hebben vervolgde de rit via bosrijke wegen tot tegen de Nederlandse grens in Achel. In de kluis van Achel had onze Nestor van de groep Rik plaats voor ons vrijgehouden. Bedankt Rik om ons te verwelkomen en alvast van harte beterschap gewenst, dat je vlug onze groep weer mag vervoegen. Nadat mens en machine er weer klaar voor waren, vervolgde de rit via binnenwegen naar het eindpunt. In het Dilsers fietscafe langs de vaart werd nog lang nagepraat over een fijne dag.

Het was deze morgen een drukte van jewelste op de parking van Bruno in Munsterbilzen. Zomaar eventjes 52 motoren waren op het appél. Tel daar nog de nodige duopassagiers bij en je kunt rekenen op een enorme enthousiaste menigte. Was het voor de kaas, het bier of misschien wel de salami die op ons stond te wachten in de abdij van Maredous, wie zal het zeggen? Enfin na de briefing werd de grote groep in 6 kleinere verdeeld. En we waren “en route“, op weg naar de eerste stop in Hannut. Nadat de inwendige mens was versterkt, vervolgde de rit richting Maredsous. Door heuvels en dalen, door velden en akkers, door weiden en beemden en door godvergeten dorpen. Genietend van de prachtige natuur en de panoramische vergezichten... gewoon zalig. Aangekomen aan de abdij heerste er een gezellige drukte. Na de koffie vervolgde de rit naar Andenne maar het weer veranderde en de hemelsluizen gingen open. De eerste groepen hadden geluk en waren net voor de bui onder het droge, voor de andere was het minder en werden gezegend van bovenuit. Nu de weg was proper gemaakt, vervolgde we het laatste stuk van de rit. Via kronkelende wegen kwamen we op het eindpunt aan in “het Demerstrand” te Diepenbeek. Daar werd nog duchtig nagekaart over de mooie rit en prachtige dag. We hebben er weer allemaal van genoten.

Hat was deze morgen weer druk op de parking bij Bruno in Bilzen. Meer dan 35 OKRA-motards verschenen op het appel voor de LOM juli rit naar La Roche -en – Ardenne. Na de briefing, de grote groep in vier gedeeld met evenveel voorrijders, vertrokken we via bochtige wegen naar de eerste stop Le Tambour in Amay. Na de inwendige mens versterkt te hebben vervolgde de rit via kronkelwegen en prachtige panorama’s naar La Roche. Maar daar waren we niet alleen, veel volk daar op dat kleine pleintje en de terrassen zaten overvol, geen plaats dan maar naar de volgende stop. Dus de rit vervolgde zijn weg langs kabbelende beekjes en door bossen naar Banneux. Daar was het wat rustiger en konden we de nodige vloeistoffen tot ons nemen. We kregen al uitdrogingsverschijnselen want het was dan ook een heerlijke zonnige dag, maar met wat cafeïne kwam alles weer op een normaal peil. Sommige hadden al een frituur gevonden met schatjes van patatjes en mayo. Enfin toen was het tijd om onze regionen terug op te zoeken via berg en dal ging het richting de Kapelanij te Zutendaal. Het einde van een prachtige rit. Er werd nog even duchtig nagepraat en niemand was gehaast om thuis te zijn. Dat is het beste bewijs van alweer een geslaagde dag. Langs deze weg ook hartelijk welkom aan de nieuwe leden.

Het was gisteren weer een drukte op onze vertrekmocatie. Zowaar 32 okratards hadden zich gemeld voor het ritje naar Esneux. Het was dan ook een prachtig weer en een uurtje vroeger dan gewoonlijk. Na de briefing vetrokken we richting Ardennen, onze eerste stop te Fraineux. Na bijgepraat en de innerlijke mens versterkt te hebben ging het verder via glooiende landschappen naar Esneux. Iedereen genoot op het terras van een lekkere koffie of wat fris. We hadden heel wat bekijks, die grijze bikers met hun zware machines. Er diende zich zelfs een jonge deerne aan om een groepsfoto te maken, tot groot jolijt van iedereen. Het volgende luik van de rit ging via kronkelende wegen met prachtige vergezichten naar Riemst. Op het eindpunt werd nog nagepraat bij wat fris over deze prachtige dag. Langs deze weg bedankt aan de voorrijders en acteurs van dienst.

Zowaar 35 motorrijders verschenen op het appel op ons vertrouwd verzamellocatie. De weergoden waren ons ook nu weer goed gezind. Na elkaar begroet te hebben en de laatste nieuwtjes uitgewisseld te hebben, vertrokken we richting Tongeren en langs de taalgrens naar onze eerste stop aan het Schulensmeer te Lummen. Na een lekkere kop koffie, ging het verder via kronkelende wegen naar Bocholt. Onder een stralend zonnetje en met een koele frisdrank was het ook hier genieten. Dan ving het laatste traject van de rit aan richting Kanne bij 'De Sjotter' werd er nog duchtig nagekaart over de prachtige dag. Tot de volgende!

Onze eerste rit na de versoepelingen van de coronacrisis. Eindelijk... we mochten weer samen de baan op. Het was vandaag dan ook een prettig weerzien. Mijn god we hadden er zin in. De parking bij Bruno stond dan ook afgeladen vol met okratards. Omdat dit de eerste gezamenlijke rit van het jaar was, werd ze voorzichtig aangepakt en vertrokken we in de namiddag voor een kort ritje van ongeveer 1,5u. Alle koolmijnen van Limburg werden aangedaan. Eisden, Zwartberg, Winterslag, Waterschei, Houthalen en Zolder. Iedereen heeft ervan genoten. Maar het ritje heeft ook zijn vruchten afgeworpen want we zijn nog niet verleerd in groep te rijden. Langs deze weg bedankt aan de voorrijders die deze taak succesvol tot een goed einde hebben gebracht.

Het was een en al aandacht op de gps les. We waren met een 30-tal die geboeid luisterden naar de lesgevers. Eerst werd Garmin uit de doeken gedaan door Berto. Dan was het hoog tijd voor koffie en even alles laten bezinken. Daarna kwam TomTom aan de beurt door Johnny. Nu hebben deze twee GPS systemen ook geen geheimen meer voor ons. Onze studenten waren allen alert en zullen dus ook nooit meer de weg kwijtraken. We kijken er alvast naar uit om de opgedane theorie om te zetten in de praktijk.
Enfin het was leerrijk en plezant. Langs deze weg een “Dank je wel“ aan Johnny , Eric en Adelin die dat mogelijk gemaakt hebben.

Na een aperitiefje en allerlei mooie wensen onder elkaar, kregen we een kleine toespraak van onze voorzitter Berto over het jaarprogramma. Onze regiodirecteur, Steven Eerdekens, volgens hem, zelf een bescheiden motorrijder, heeft ook een klein woordje gedaan. Ik zeg maar als je nu een 125 cc of een 2300 cc rijd, je blijft een motorrijder. Hij had het over de goede organisatie van de motorclub, die nog steeds groeit.
Hij zag dat we geen bende zijn (zoals vermeld werd in de pers) maar een club met echte vriendschap, allez een toffe bende. Dan was het tijd voor de soep en alles wat daar op volgde.
Het was een topper met een fijne locatie en niet te vergeten, al dat lekker eten. Dikke proficiat aan Berto en ook aan Tony, die de locatie bedacht.

Copyright: LOM | Developed and maintained by Eric Hulsmans