Voorbije activiteiten 2019

Het was afgelopen vrijdag weer gezellig druk op onze nieuwjaarsreceptie, we waren zelfs met 84. Na de speech was het aanschuiven aan een rijkelijke feestdis met keuze te over. Ondertussen werd er kennis gemaakt met de nieuwe leden en dat waren er heel wat. Het was al even geleden dat we elkaar nog gezien hadden, dus moest er ook bijgepraat worden. Zo werden er straffe verhalen verteld en nog straffere gepland. Enfin ieder heeft zich geamuseerd. Langs deze weg nogmaals de beste wensen aan ieder en een gezond vroemend 2019.

De opkomst was talrijk, zo een 40 aanwezigen gisteren in het Demerstrand te Diepenbeek. Sommige zelfs met de motor die het frisse weet trotseerden. Het was een gezellig weerzien, het was dan ook weer even geleden. Er werden plannen uit de doeken gedaan en nieuwe voorstellen geformuleerd. Zoals onze toekomstige motorreizen naar Kroatie en Houffalize in 2020. Ook voorstellen voor 2021, het lijkt ver vooruit. Maar eerst plannen, dan controleren en dan op reis. Ook de maandelijkse ritten kwamen aan bod, zoals onze V.L.O.M. samenkomst in Antwerpen in augustus. Onze gastgever Ivan zorgde zelfs voor een gepaste attentie voor de dames met valentijn ?. Kortom het was een fijn weerzien en de namiddag was zo om!

Het was vroeg op de morgen, ja zelfs een uurtje vroeger als normaal om precies te zijn. Maar het zomeruur kon ons niet weerhouden na een lange winterstop. Dat zag je ook aan de talrijke opkomst. Maar liefst 32 motoren op het appel. Een voorzichtig voorjaarzonnetje was ook van de partij. Na elkaar begroet te hebben, het was dan ook al even geleden, volgden we de briefing met statistieken en moeilijke verkeerssituatie's die werden toegelicht door de federale politie. Er was ook de mogelijkheid om het behendigheidsparcour te rijden. Daarna was een tasje koffie meer dan welkom om dat allemaal door te spoelen. Tegen de middag arriveerden onze vrienden die van verder moesten komen en was het tijd om de rit aan te vatten. Via bochtige kronkelwegen en door de velden met prachtige vergezichten, naar onze stop in Waremme. Na een pauze met een lekkere koffie of wat fris vervolgde de rit. Nu door holle en over bochtige wegen richting onze contreien, naar de pauze te Tongeren als afsluiter. Daar zag je welke energie motorrijden kost. Enfin alle gekheid op een stokje, het was weer een fijne dag geweest!

Deze morgen in alle vroegte op ons vertrekpunt kwamen de motoren met bosjes aangereden. Binnen de kortste keren stond de parking vol met maar liefst 85 blinkende stalen rossen. We verwelkomde ook onze OKRA-vrienden van Antwerpen. De opkomst was enorm, het was dan ook onze officiële openingsrit van het seizoen. Hier was even een regeling nodig om dit alles in goede banen te leiden. Na de briefing vingen we de rit aan. Via kronkelwegen naar onze eerste stop in Bommershoven. OKRA-Borgloon had naar gewoonte de parking in de hal voor ons vrijgehouden, waarvoor dank. Nadat de inwendige mens was versterkt, vervolgde we onze rit. Nu konden we ons te goed doen aan de prachtige bloesems die volop in bloei stonden. Een schitterend schouwspel voor de tijd van het jaar. Door holle wegen en via andere kronkelpaden naar onze tweede stop in Wellen. Nadat ook hier weer mens en machine er klaar voor waren, vervolgde we onze rit langs wegen met panorama's en mooie vergezichten naar ons eindpunt te Diepenbeek. Daar werd nog even nagekaart met een lekkere kop koffie of wat fris. Het was een prachtige dag met het zonnetje van de partij en een leuke bende. Wat kan een mens zich nog meer wensen. We kijken nu al uit naar de volgende samenkomst.

Het Sint-Gerardus instituut begeleidt als onderwijs- en zorginstelling kinderen, jongeren en volwassenen met een (neuro-)motorische of meervoudige handicap. Dat motorrijders een groot hart hebben mag duidelijk zijn. Een motorrit ten voordelen van deze instelling brengt jaarlijks een kleine duizend motards op de been. En natuurlijk mag OKRA hier niet ontbreken. Het was een frisse morgen, bewolkt maar droog. Bij het startpunt van de toer aangekomen was het toch even slikken, ook nu weer een massa motards op dit prachtige Sint-Gerardus event. Na de verwelkoming en een lekkere tas koffie werden de groepen verdeeld en de voorrijders werden benoemd. Het eerste stuk was best mooi maar ook best fris. Plotsklaps zaten we in een dichte mist. Ook een avontuur op zich. Tegen de middag klaarde het op, de zon liet zich zien en de lente liet zich gelden in al zijn frisheid zowel in geuren als kleuren. We hebben de Voer gezien, de Hoge Venen en de Oostkantons rolden onder onze wielen. Het was genieten. Dit is motorrijden in zijn puurste vorm. Onderweg gingen de pijltjes en de route wel eens met elkaar in conflict, maar dat hoort erbij. Dan komt het moment dat we terug in het " Bronsgroen eikenhout" komen , onze heimat. Gezond moe en voldaan komen we terug aan in het Sint Gerardus instituut. Hier was het nog even nagenieten van een muzikale afsluiter. Volgend jaar zijn we er weer bij!

Deze morgen was het fris, maar desondanks toch 30 motoren op het appel. Er stond een fris briesje, maar als doorwinterde motards kan ons dat niet schelen. Na de briefing vertrok de rit via kronkelende binnenwegen naar de Basiliek te Tongeren. Daar woonden we de eucharistieviering ter ere van 65 jaar OKRA bij. We hadden zelfs de bariton van het OKRA koor bij, je ziet de motards kunnen wel meer als enkel rijden. Na de dienst werden de motoren en motorrijders gewijd. Dat moest natuurlijk met overvloedig water om alle boze geesten te verjagen. Nadien vervolgde de rit naar de oude statie in Nerem. Daar verorberden we een lekkere lunch, al dan niet meegebracht. Nadat mens en machine er klaar voor waren vervolgde het 2de luik van de rit. Via kronkelwegen en glooiende landschappen arriveerden we op de markt te Sint-Truiden. Bij een lekker tasje koffie of wat fris werd er nagekaart over de gebeurtenissen van de dag. Nadien werd afscheid genomen en afgesproken voor morgen de SAFF toer!

Het was me vandaag een dagje wel Murphy deze morgen al in alle vroegte naar Brustem, hij moest die mannen daar gaan wekken. Enfin , tegen 10 uur waren we klaar om te vertrekken. Er waren weer zowaar 20 motoren op het appel, daardoor werd de groep in twee gesplitst. En wijle weg, Murphy reed bij de andere groep maar om de één of andere rede was zijn geest bij ons toch aanwezig vermits we ineens op de vespa route zaten. Correctie uitgevoerd en we reden richting Ardennen. Via bochtige kronkelwegen arriveerden we aan een gezellig terrasje. Nadat de inwendige mens versterkt was vervolgde de rit via velden en holle wegen. Een droge keel kondigde aan dat het weer tijd was om de nodige vloeistof toe te voegen. Een tasje koffie was meer dan welkom, alsook we eens effen uit het zadel konden. Nadat mens en machine er klaar voor waren vervolgde het laatste luik van de rit. In Velm werd nagekaart over de rit, bochten, slechte wegen en diepe kuilen. Wij verdenken dat de rit gesponsord werd door Monroe Sint-Truiden, amai ons gat. Het zonnetje was van de partij en het is een prachtige dag geworden. Volgende afspraak rit Asperge tochten Schoonbeek. Inschrijven in de zaal achter de kerk mogelijk van 7-15u.

Het was verzamelen geblazen voor de aspregerit te Schoonbeek Bilzen Schoolstraat 25. Dit jaar werd de route na de inschrijving ingeladen. Tegen 10u waren we 'en route'. Het waren 2 lussen van elk +/- 85 km met de mogelijkheid iets te nuttigen tussen de twee ritten in, of na afloop. Er kon gekozen worden uit verschillende aspergemenu's. De opbrengst van dit gebeuren ging integraal naar vzw Tandem Diepenbeek, Tandem voorziet sedert 1984 in dagopvang aan volwassenen met een mentale beperking. Via deze weg een welgemeende dankjewel aan alle deelnemers en enkele OKRA motards en hun wederhelft voor hun vrijwillige medewerking.

Deze morgen vroeg naar Bocholt voor de paljaskesrit. Daar wachtte al de helft van de okratars, we waren met 27 aanwezig. Na de verwelkoming en de rit ingeladen was het "en route". Via bosrijke kronkelwegen en de overzet naar onze eerste stop in Sevenum. Daar kon de mens weer krachten opdoen, het was ondertussen ook bijna middag. Nadat mens en machine er klaar voor waren, kregen we het tweede stuk van de rit onder de wielen voorgeschoven. Maar dat was buiten Murphy gerekend, een koppige Harley ging in alarm en weigerde te starten. Maar dankzij onze overredingskracht brachten we hem op andere gedachten, en weg waren we. Nu via smalle schaduwrijke wegen naar de volgende stop met de toepasselijke "de reizende man". De reizende man en vrouw hadden zin in een lekkere koffie of wat fris en dat was meer dan welkom. Nadien vervolgde het laatste stuk van de rit terug naar de startplaats. Terug in Bocholt aangekomen, waren het niets anders dan blije gezichten op het zonnige terras. Iedereen was het erover eens, het was een heel mooie rit doorheen het 'vlakke' Holland. Een dikke pluim voor de organisatie aldaar.

Onze juni motorreis naar Weserbergland is spijtig genoeg alweer teneinde. Maar we kunnen er met voldoening op terugblikken. Met een 40-tal motoren en 50 deelnemers werd er gereden, gelachen, gegeten, gedronken en geslapen, in die volgorde werd de zesdaagse beleefd. Heerlijk cruisen met leeftijdsgenoten, de grootste troef van onze motorclub voor 50-plussers. Weserbergland staat garant voor een prachtig landschap met een ongelooflijk bochtentraject. Kortom, dé biotoop voor een motorrijder. Na afloop een kleine 2000 kilometers rijker op de teller, dat is het resultaat van een zonovergoten motorreis. Wat betreft het hotel, de ligging, het buffet, het gezelschap, de gereden routes en de talloze bochten... het was dik in orde en we hebben er met volle teugen van genoten. Hier en daar wat hobbels in de weg maar dat was om de vering en om onze spijsvertering te helpen. Via deze weg willen we onze voorrijders bedanken, zij hebben dat voortreffelijk gedaan. Een speciale dank aan Lutgarde en Berto voor de organisatie. Zij hebben hiermee de lat alweer een beetje hoger gelegd. We kijken alvast uit naar de volgende reis naar Lourdes in september, daar liggen namelijk de Pyreneeën op ons te wachten.

In alle vroegte, ja een uurtje vroeger dan normaal, kwamen de OKRA motards één voor één binnengesijpeld aan ons meetingpoint. Tegen het vertrekuur waren we zowaar met 48 motoren en 54 acteurs. Daarom werd de groep in 4 gesplitst. Het eerste deel van de rit ging binnendoor langs kastelen en heuvels. Dan wachtte er in Barchon een dampende kop koffie op ons, meer dan welkom want het was toch frisjes. Dan vervolgde de rit zijn weg via glooiende landschappen en kronkelde wegen naar de Eifel. Aangekomen in Abdij Mariawald was er voor elk wat wils gaande van Erwtensuppe tot schnitsel en van pudding tot taartjes, niet verwonderlijk dat het opeens stil werd aan de tafels.... Nadat mens en machine er klaar voor waren vervolgde de rit via bebosde wegen met vele kronkels naar de tussenstop in Lichtenbusch. Daar konden we genieten op het zonnig terras onder een parasol met wat fris voor ons. Het namiddag zonnetje was meer dan welkom en we genoten met volle teugen. Nadien reden we verder naar het eindpunt van de rit in Kanne en alles was in Kanne & Kruiken. Enfin ieder had zich geamuseerd. Langs deze weg ook een hartelijk welkom aan onze nieuwe leden!

In alle vroegte, ja een uurtje vroeger dan normaal, kwamen de OKRA motards één voor één binnengesijpeld aan ons meetingpoint. Tegen het vertrekuur waren we zowaar met 48 motoren en 54 acteurs. Daarom werd de groep in 4 gesplitst. Het eerste deel van de rit ging binnendoor langs kastelen en heuvels. Dan wachtte er in Barchon een dampende kop koffie op ons, meer dan welkom want het was toch frisjes. Dan vervolgde de rit zijn weg via glooiende landschappen en kronkelde wegen naar de Eifel. Aangekomen in Abdij Mariawald was er voor elk wat wils gaande van Erwtensuppe tot schnitsel en van pudding tot taartjes, niet verwonderlijk dat het opeens stil werd aan de tafels.... Nadat mens en machine er klaar voor waren vervolgde de rit via bebosde wegen met vele kronkels naar de tussenstop in Lichtenbusch. Daar konden we genieten op het zonnig terras onder een parasol met wat fris voor ons. Het namiddag zonnetje was meer dan welkom en we genoten met volle teugen. Nadien reden we verder naar het eindpunt van de rit in Kanne en alles was in Kanne & Kruiken. Enfin ieder had zich geamuseerd. Langs deze weg ook een hartelijk welkom aan onze nieuwe leden!

Deze morgen in alle vroegte verzamelde de LOM'ers (Limburgse OKRA-motorclub) en de BOK'ers (Bikers OKRA-Kempen) op de parking van Ranst. Samen reden we naar het vertrekpunt RAS in Antwerpen voor de eerste VLOM rit. VLOM is een nieuw jaarlijks evenement waar alle OKRA-motorclubs van gans Vlaanderen zijn op uitgenodigd om op die dag een gezamenlijke rit te doen. Na de briefing vertrok de groep, ondertussen een 60-tal motards groot, van de kaai door de haven naar de koffiestop in Doel. Indrukwekkend om zo een lange sliert ronkende motoren doorheen de haven te zien brommen. Tijdens de koffiestop in Doel was het onder het genot van een koffie of wat fris, genieten van een prachtig uitzicht op de Schelde. Nadien vervolgde de rit naar de lunch in Burcht (Zwijndrecht). Daarna baande we ons weer een weg doorheen de haven, op weg naar onze volgende stop 'Het Nieuwe Testament'. Een welkome stop want de kelen waren uitgedroogd en moesten dringend gesmeerd worden. Nadat ook nu weer mens en machine er klaar voor waren, vervolgde de rit naar het Kerkschip, het eindpunt van de route. Tijdens de tussenstops was het voornamelijk bijpraten met onze Antwerpse vrienden, het was dan ook weer even geleden. Langs deze weg proficiat aan de OMA's (OKRA-motorvrienden Antwerpen) die deze eerste VLOM voor hun rekening hadden genomen.

Onze tweede zomerse BBQ was weer een schot in de roos. Het was weer een fijn weerzien, voor zowel de motards als hun wederhelften. Er werd dan ook heel wat bijgepraat en ondertussen kennis gemaakt met de nieuwe leden. Na de aperitief kon er aangeschoven worden aan een rijkelijk gevuld buffet. Er was keus te over en voor elk wat wils. Er werden weer straffe verhalen bovengehaald en nog straffere in het vooruitzicht gesteld. Ook kwamen de motorreizen van 2020 aan bod en die vielen meteen in de smaak. En dan was het de beurt aan het toetje. Iedereen had achteraf dan een heerlijk en voldaan gevoel.

Deze morgen was het weer verzamelen bij Esso Bruno voor het OKRA-Sport ritje. Het mooie weer zorgde er voor dat wij met een dertigtal motards aanwezig waren. Na het splitsen van de groep, ging het richting Tienen langs velden en dorpen over typisch Belgische wegen. Dank aan Eric Opdekamp en Leon Verheyen om elk een groep voor te rijden. Aangekomen bij de lunchplaats in Goetsenhoven stonden de tafels al gedekt. Na een goede lunch ging het verder naar de sporthal in Kiewit waar er het sporttreffen doorging n.a.v. 65 jaar OKRA-Limburg. Hier deden we ons te goed aan de koffie en vlaai. Door enkel motards werd hier de rit afgesloten. Anderen gingen nog naar de eindbestemming te Diepenbeek bij knooppunt 100, waar er nog werd nagepraat over deze fijne dag.

Afgelopen donderdag 12/09 werden we gezegend bij het vertrek richting Lourdes. Ai ai dachten de meesten onder ons, dat beloofd, maar bij de eerste koffiestop waren de donkere wolken al verdwenen. Het landschap veranderde naarmate de reis vorderde. Na ettelijke tussen- en tankstops kwamen we op ons eerste overnachting aan. Na verfrist te zijn moest er ook het verloren vocht worden bijgevuld. Nadien volgde een feestelijke maaltijd in Sens. De volgende dag ging de rit door de velden naar Oradour sur Glane, een zwarte bladzijde uit de 2de wereldoorlog. Nadien naar ons hotel in Limoges, waar we op het terras onder het avondgloren het diner nuttigden. De volgende morgen begonnen we aan de laatste etappe richting Lourdes. We verbleven in het Alba Hotel waar we elke dag van de fijne keuken konden genieten. We reden Col du Tourmalet, Col d’Aubisque en reden naar Biarritz. We waren ook aanwezig op de kaarsjesprocessie alsook bij de viering van de OKRA-pelgrims. Dan volgde de weg richting onze regionen via bochtige binnenwegen met een eerste overnachting in Massiac. In Grand hotel de la Poste stond een vorstelijke maaltijd op het menu. De volgende morgen vervolgde de rit, een kronkelende route via schaduwrijke boswegen naar Troyes. Na een welkome verfrissing gingen we in de pizzeria lekker tafelen. De volgende morgen volgde het laatste luik van onze reisweg en spijtig genoeg onze vakantie. In Marche en Famenne werd er afscheid genomen en ieder vervolgde zijn weg naar huis.

Wij begonnen deze morgen met een 30-tal Okratards aan een ritje richting Leuven. De Vlaams-Brabantse betonnen wegen zijn wij niet zo gewoon, maar het is eens iets anders. Bij de lunchstop was het weer gezellig, en genoten wij van een lekker soepje, spaghetti....
De kok en de uitbater van Godison, hebben hun beste beentje weer voorgezet!!
Na de lunch ging het via Leuven naar Zoutleeuw. Daar hadden wij het café "de2leeuwkes" volledig ingenomen. In ons eindstation "resto Kieleberg" in Bilzen hebben we nog wat nagepraat.
Bedankt aan allen die meereden en ook een dikke merci aan de voorrijders Eric Opdekamp en Ivan Vandebroeck. Wij hebben er met zijn allen een fijne dag van gemaakt.

Met 16 motards begonnen wij aan ons ritje deze morgen. Het was fris, maar wij waren goed ingepakt. Wij reden door de velden en mooie natuur, die al zijn kleurenpracht liet zien. De lunchstop was ook in orde, soep, croques en broodjes werden vlot besteld. Nadat we onszelf goed opgewarmd hadden, reden wij naar een extra tussenstop in Nerem. Daarna namen wij afscheid van de Haspengouwse motards, de anderen reden naar het eindpunt " De Kolonie" in As. Wij hebben nog gezellig een beetje nagepraat. Zo, voor mij zit dit mooie motorseizoen erop. Volgend jaar "vliegen" we er weer in.

Copyright: LOM | Developed and maintained by Eric Hulsmans